“The greatest threat to our planet is the belief
that someone else will save it.”
Duurzaam ondernemen. Het buzzwoord van deze tijd met drie grote steunpilaren: onze planeet, de mens en profijt.
Onze planeet kreunt onder onze manier van leven. We bewegen ons in een soep van plastiek in voertuigen aangedreven door bijna opgebruikte grondstoffen. We gooien alles weg dat kapot lijkt, niet meer nodig is, verouderd of gewoon niet meer leuk.
Mensen kreunen ook in de manier waarop we leven.
Het aantal burn-outs is ontzaglijk groot. Mensen zijn langdurig ziek. Rust en ontspanning, meditatie, yoga, mindfulness en gewoon even tot je naakte zelf komen, worden als soft en onnodig bestempeld. Voor watjes, labiele mensen of hooggevoeligen.
In onze samenleving wordt de essentie van het leven op aarde aangedreven door profit. Pure winst. People en planeet lijden daaronder. Time is money. Alles moet zo efficiënt mogelijk ingezet worden en vooral snel gaan. Heel snel. Altijd maar sneller.
Onze aarde is ziek.
Van mensen blijft langzamerhand niets menselijks over. We lijken steeds meer op voorgeprogrammeerde computers.
“We all are born as individuals,
yet most of us die as copies.”
En als ze niet meer nodig zijn, worden ze weggegooid.
People, planet, profit.
In onze samenleving liggen de prioriteiten net andersom. Profit, people en als het uitkomt, de planeet. Time is money.
Niet in het Brechts Boshuisje. Moeder Aarde staat op de eerste plaats, samen met alles wat leeft. Getuige de eekhoorntjes, vetgemest en helemaal gelukkig, de vogeltjes die je de hele dag door begroeten en de mooiste muziek ten gehore brengen, de bomen en de bosbodem, liefdevol verzorgd en de bloemetjes die welig tieren. Moeder Aarde wordt er vereerd en behandeld zoals ze dat verdient: met het volste respect voor haar eigenheid en waarde.
Alles wordt er gesorteerd.
Niet alleen ik doe dat. Ook de gasten, zonder uitzondering. Het boshuisje ademt namelijk duurzaamheid uit, waardoor je niet anders kàn. Alles wordt er gesorteerd.
Mensen zijn welkom. Zo lieve respectvolle gasten mag ik ontvangen.
Gasten komen tot rust, vrijwel meteen als ze het poortje achter zich toeslaan.
Even niks en me-time tijd.
Het Brechts Boshuisje… eerst planet, dan people.
Profit wordt behandeld zoals dat hoort: in functie van respectvol leven, niet in functie van de vetpot die geld heet.
Bosgroetjes,
Ann Vanhove
